Bekend als het gezicht van onze recente TV-spot, gebaseerd op haar eigen ervaringen, vertelt Typhanie openhartig over de uitdagingen en mooie momenten die ze onderweg tegenkwam.
Levenslust en positiviteit
“Ik ben Typhanie, 33 jaar, getrouwd met Niek en moeder van twee kinderen, een zoon van bijna zeven en een dochter van negen,” begint ze. “Ik run al elf jaar een kinderdagverblijf en ben meestal een vrolijk en positief persoon. Ik hou van lachen, tijd doorbrengen met vrienden, en nieuwe avonturen beleven. Toch ben ik ook perfectionistisch en streng voor mezelf, wat soms tot stress leidt.”
Een onverwachte ontdekking
Typhanie’s ontdekking van haar borstkanker was op z’n zachtst gezegd ongebruikelijk. “Tijdens een laserontharing merkte ik opeens tepelhaar op. De schoonheidsspecialiste, die vroeger verpleegster was, suggereerde hormonale schommelingen en vroeg of ik ooit cystes had gehad. Ik had dat inderdaad ooit op mijn 18de aan de eierstokken. Dat bracht me ertoe om meteen een afspraak te maken bij de gynaecoloog, die een biopsie uitvoerde op mijn borst. Toen ik later terugging voor de uitslag, voelde ik al in de wachtkamer dat er iets mis was. De diagnose borstkanker sloeg in als een bom. De gynaecologe was zelf ook geschrokken van het resultaat. Na de diagnose ging alles in een stroomversnelling. Ik moest snel mijn werk neerleggen en de ouders van de crèche informeren. En dan familie en mijn kinderen ook die nog zo klein zijn… Heftig.”
Het behandeltraject
Het behandeltraject voelde als een sneltrein. Mijn eerste chemobehandeling begon op 5 mei 2021. Ik begon vol goede moed zonder veel te lezen op voorhand of contact te hebben met lotgenoten. Dat wou ik op dat moment niet. Hoewel ik wist dat mijn haar zou uitvallen, overviel de emotionele impact me. Vooral de hormoontherapie was zwaar, het verandert je als persoon. Fysiek verandert er ook veel na de operatie maar de steun van mijn man hielp enorm. De behandeling is niet de zwaarste periode. Het is de klop ervoor en de klop erna die voor mij persoonlijk de moeilijkste waren. Natuurlijk moet je door de chemo- en andere behandelingen maar je wordt van heel nabij opgevolgd. Dus je voelt je veilig op een of andere manier. Maar daarna laten ze je los en dan voel je je niet langer veilig. Maar ondertussen heb ik alleen nog maar goed nieuws gekregen.”
De moeilijkste momenten
Het verlies van haar haar en wenkbrauwen was bijzonder zwaar. “Ik herkende mezelf niet meer in de spiegel en vroeg me af waar Typhanie gebleven was. Inmiddels heb ik mezelf deels teruggevonden en ben ik anders gaan nadenken over het leven. Ik maak me minder druk en heb meer respect gekregen voor elke dag want het kan zo voorbij zijn.”
Onmisbare steun
Typhanie benadrukt de onschatbare steun die ze ontving. “De ouders van de vriendjes van mijn kinderen op school en de crèchekinderen kwamen dagelijks met eten en bloemen. Onze vrienden en familie bleven altijd dichtbij. Ik besef dat niet iedereen zoveel steun krijgt, en dat moet verschrikkelijk zijn. Er zou iets moeten bestaan om ook die mensen te helpen.”
Positiviteit en advies
“Ik leef nu van dag tot dag,” vertelt ze. “De kans op herval is er, maar het heeft geen zin om je daar elke dag zorgen over te maken. Probeer altijd lichtpuntjes te zoeken, hoe donker het ook lijkt. Neem de tijd om te herstellen na je behandeling. Het is een zware periode, maar zelfs in het ziekenhuis vond ik mooie momenten en waardevolle vriendschappen.”
Hoop en inspiratie
Deelname aan de TV-spot voor Stichting tegen Kanker heeft Typhanie veel positieve reacties opgeleverd. “Mensen met kanker kwamen naar me toe om me te bedanken. Ze zagen hoop in mijn verhaal, en dat maakte me ontzettend blij. Het voelt goed om anderen te inspireren.”
Typhanie’s verhaal is een krachtig getuigenis van moed en positiviteit, een bron van inspiratie voor iedereen die met kanker krijgt te maken.